Alsmaar verder

Hallo allemaal,

Australië bevalt nog steeds prima, echt een ideaal vakantieland: veel ruimte, alles goed geregeld, lekker relaxed, sympathieke mensen met een "no worries"-mentaliteit, goed voor de geest! Net als Nieuw-Zeeland is het een soort "Ikea-land": duidelijk, overzichtelijk, schoon, overal info, overal bordjes en wegwijzers. Elk stukje van het land heeft wel iets moois en daardoor is mijn aloude drang om alle belangrijke plekken te willen zien gelukkig een stukje minder.

Het is ook een perfect land om met een camper te reizen. Er zijn heel veel campings (heten hier meestal "caravanparks"), waar je voornamelijk Australiërs tegenkomt. Het zijn verwoede kampeerders en ze trekken er in de weekends veel op uit met hun caravan (BQQ mee!). Dat zijn heel andere dan de Europese, veel stoerder. Of ze komen met zo'n terreinwagen met een uitklaptent op het dak, of een "Aussie swag-camper" (vouwwagen met allerlei uitklapbaars). In campers rijden vrijwel alleen de toeristen. Wij zijn inmiddels helemaal gewend aan het camperleven, bevalt prima!

Met het weer hebben we tot nu toe aardig geboft, gemiddeld zo'n 20 à 26 graden en meestal droog. Soms wat regen of harde wind, maar nooit lang. In Flinders Ranges hadden wij 28 à 32 graden, en dat was een stuk beter dan 3 weken daarvoor toen het er nog 47 graden was... Nog nergens last gehad van slangen of insecten, soms wat vliegen als er veel kangoeroepoep op de camping lag. Wat slangen betreft: daar hoef je in principe niet bang voor te zijn. Blijf op een afstand en laat ze hun gang gaan, dan is er niets aan de hand.

In The Grampians N.P. was het prachtig; een bijzonder landschap met zwarte rotsbergen, bos en veel dieren. Er lopen maar weinig wegen door het park en 2 dagen wandelen was wel genoeg, mede door de warmte en de regenbuitjes.
Na dit uitstapje naar de bergen gingen we terug naar de kust, naar Robe aan de Limestone Coast. Dat ligt in een andere staat: South Australia waar het een half uur (!) vroeger is. Pas daar besloten we om toch maar niet naar Kangaroo Island te gaan (zuid-west van Adelaide), ook al schijnt dat erg de moeite waard te zijn qua ongerepte ruige natuur en bijzondere rotsformaties. Maar de ferry van 45 minuten kost een paar honderd (!) euro en dat vonden we toch een beetje te gortig.

Robe is een "charmant" kustplaatsje aan een rustige baai; beetje sjiek, mooie oude huizen van gele kalksteenbrokken, goede sfeer. Lekker gewandeld in de stevige wind langs en over het strand. Daarna wilden we weleens een nachtje op een "bushcamping" gaan staan, wat noordelijker aan de Limestone Coast in een laag duingebied met lagunen, ca. 250 km. bezuiden Adelaide. Een prima ervaring: voor $ 15.-- (ca. € 10.-) hadden we een heerlijk rustig plekje in de duinen. Althans, het zou rustig zijn zonder een groep "bejaarden"...  Geen stroom, 2 wc's (poepdozen) en 1 kraantje. Maar, rond 19.30 verrassing: bezoek van kangoeroes, waaronder 1 enorme! Die was net zo verbaasd om ons te zien als wij hem! Die lagunes liggen over een lengte van ca. 150 km. tussen een smalle duinstrook en de weg, in het Coorong N.P.. Door de droogte stond in een aantal ervan geen water en zag je soms het zout op de bodem.

En toen met de camper dwars door Adelaide, geen enkel probleem. Brede wegen, relaxed verkeer. Eerste doel: schoon linnengoed ophalen bij Maui, scheelt een hoop gedoe met wassen. Tweede doel: twee dagen sfeer proeven in Adelaide. Dat doet de naam van de staat eer aan: "The Festival State"; er is hier altijd wel iets te doen. Wij waren er net op tijd om vóór een heel druk weekend weer weg te zijn: drie enorm grote evenementen: autoraces, het Adelaide Festival en het Adelaide Fringe Festival. Overvolle campings, afgezette straten en terreinen vol met tenten en podia; zal ongetwijfeld veel lawaai en drukte geven.

Adelaide heeft een mild klimaat, is een heel ruim opgezette stad, met tussen de heuvels een vlak, compact centrum, veel groen, vooral langs de rivier Torrens, veel koloniale gebouwen (begin/half 19e eeuw), buiten het centrum mooie oude, lage huizen met siersmeedwerk, veel ruimtes voor allerlei culturele voorstellingen en activiteiten. Onze indruk: het is wat kleinschaliger dan Melbourne, nauwelijks wolkenkrabbers, minder uitbundige types. Wel ook overal horeca en kunst- en cultuuruitingen, vooral nu met het festival. 

Wij stonden ca. 5 km. buiten het centrum op een rustige stadscamping met hoge bomen, papegaaitjes, "kuifduiven" en: laag overkomende vliegtuigen... Fijne buren: uit Nieuw-Zeeland (zij: geboren Engelse) en Australiërs (zij: geboren Nederlandse). De meesten waren hier vanwege de autoraces, maar ze gedroegen zich gewoon beschaafd. Trouwens, veel mensen die we spreken zijn weleens in Nederland geweest ("a lot of bikes in Amsterdam"), komen er vandaan of kennen iemand die er is geboren. De eerste dag wat rondgedwaald en o.a. gratis meegereden met buslijn 98C, rondje stad. De tweede dag een hele tijd rondgelopen in de Botanische Tuin, met bomen en planten van over de hele wereld. Vooral indruk maakten de reusachtige ficusachtige bomen, Moreton Bay figtrees, met hun uitwaaierende wortels en een groot aantal stammen, prachtig. Het is er normaal een oase van rust, maar nu werd er om de hoek proefgereden voor de autoraces, erg jammer...  Tandanya, met alleen kunst en cultuur van de Aboriginals en Torres Strait Islanders bleek helaas niet open te zijn. De Art Gallery wel, een museum met heel diverse kunst, zeker de moeite waard. 

Twee dagen stad waren wel weer genoeg, terug naar de natuur! Op weg naar het noorden een bezoek gebracht aan het Gorge Wildlife Park, want daar kon je knuffelen met koala's! Dat hadden we de vorige reis al gedaan en het was nu weer zo'n bijzondere ervaring. Ook al was het maar 1 minuutje, het gaf echt een wow-gevoel om zo'n dier vast te houden!
Wat we hier ook zagen: cassowary's (prehistorische loopvogel, iets kleiner dan een struisvogel, heel bijzonder dier) en quakka's (soort mini-kangoeroe van Rottnest Island, Western Australia - staat Jolien mee op een selfie).

Toen noordwaarts verder, via een nogal vlak, dor en geel graanlandschap. Na 1 nachtje in Melrose reden we verder door naar het Flinders Ranges N.P., waar de echte Outback ongeveer begint. Flinders Ranges was ook zoiets met een bepaalde aantrekkingskracht, waar ik graag heen wilde (als het er niet te heet zou zijn).
Het landschap werd alsmaar anders: vlak, kaal land met lage struiken, met verder weg de bergen, kaarsrechte wegen zonder verkeer, emu's die overstaken en door het land liepen, kangoeroes luierend in de schaduw van de struiken, maar ook doodgereden in de berm. We hebben heel wat karkassen zien liggen... Trouwens: emu's zijn de op een na grootste loopvogels en komen alleen voor in Australië. Het is niet het vrouwtje, maar het mannetje dat 7 weken op de eieren broedt en dan 18 maanden voor de jongen zorgt.

Na een koffiestop in Quorn (beetje westernsfeer, er zijn hier veel films opgenomen) werd het allengs minder vlak en wat glooiend, bij "creeks" soms wat bomen en groen. Nog weer verder: nog weer mooier: hogere bergen, rode aarde, steeds meer outback-idee. Hier waren we in het zuidelijke deel van de Flinders Ranges, 400 km. prachtig ruw landschap, met een natuur die we nog niet eerder ergens zagen. Bij 32 graden (!) liepen we een paar kilometer omhoog naar de Arkaroo Rock, een rots met tekeningen van de Aboriginals.

Onze camping in Wilpena Pound lag erg afgelegen en het was er nog heel rustig, want het seizoen begint pas met Pasen als de grootste hitte voorbij is. Mooi gelegen tussen de bomen, minder vogels, maar wel tamme wallaby's die blij waren met ons bakje water. Ze bleken ook aardig brutaal te kunnen zijn door vlakbij de tafel te komen kijken of ze iets konden bietsen. Dat deden de raven wel: ons brood verdween en zelfs een kuipje boter werd meegenomen! Hier zagen we ook een "goanna": een hagedis van ca. 50 cm, een prachtig dier. Ook een plek waar je heel mooi een sterrenhemel kon zien, een andere dan bij ons. Van die paar andere kampeerders was onze buurman: een geboren Utrechter! Interessant om van al die mensen hun levensverhaal te horen.

In Flinders Ranges loopt maar 1 geasfalteerde weg, de rest is onverhard. Met de camper mogen we helaas maar maximaal 12 km. over een onverharde weg rijden. Om toch wat meer een outbackgevoel te krijgen, boekten we daarom een halve-dagtour met een 4WD om ook iets van de ruigere gebieden te kunnen zien. Flink aan de prijs, maar de moeite waard. Ruim 90 km. met een lange Toyotoa Landcruiser hobbelen over en tussen de bergen door, die wel 580 miljoen jaar oud zijn. Allerlei kleuren en vormen bergen, allerlei bomen en struiken, overal kangoeroes, emu's en goanna's. Het gebied deed een klein beetje denken aan de safariparken in Zuid-Afrika.

In Flinders bleven we  4 nachten, langer dan gepland omdat het hier zo fijn was. Hierna langzaamaan richting Sydney, te beginnen bij Broken Hill.
Jullie merken het: ook al maken wij geen grootse dingen mee, er valt genoeg te vertellen. De verhalen zijn daardoor misschien voor jullie soms een beetje te lang, maar voor ons is het een herinnering voor later...

losse dingetjes:

- de mensen zijn hier zo hulpvaardig: als je wat zoekend kijkt is het al snel: "are you lost, buddy?" of: "can I help you?" 
- je voelt je hier nergens onveilig
- op campings ligt bij de afwasbakken altijd een sponsje en afwasmiddel, en dat blijft daar gewoon liggen, niemand neemt het mee
- in supermarkten kun je soms zelf je verse sla scheppen
- bushaltes hebben een nummer, handig systeem voor toeristen
- makkelijk: je hoeft hier geen fooien te geven 
- we worden altijd wakker van de vogelconcerten, zo tegen 06.30 (overal van ander soort vogels)

De campings waar we verbleven na The Grampians:
- Robe - camping Lakeside Tourist Park
- Limestone Coast - bushcamping 42 Mile Crossing
- Adelaide - camping Levi Park
- Melrose - Melrose Caravan Park
- Wilpena Pound (Flinders Ranges) - Wilpena Pound Resort

Tot een volgende keer! Veel groetjes,
Jan en Carla